Ολυμπιακός – Ιωνικός : 3-0

Η εικόνα της ομάδας ήταν βελτιωμένη από την προηγούμενη αγωνιστική. Κάποιες εσωτερικές αλλαγές, λειτούργησαν. Βέβαια, είχαμε αρκετές χαμένες τελικές ευκαιρίες οι οποίες μόνο από απειρία χάνονται.

Για άλλη μια φορά ο Οκκάς απέδειξε ότι κακώς βρίσκεται στον Ολυμπιακό και ακόμη περισσότερο στη βασική ενδεκάδα.

Ακόμη μία φορά ο Ριβάλντο έβαλε τα γυαλιά σε πολλούς παίκτες, παρά την ηλικία του. Το ίδιο και ο Σέζαρ. Η συνεργασία τους στο δεύτερο γκολ, κατέδειξε πως όταν θέλουν οι παίκτες, μπορούν να συνεργαστούν καλά, αρκεί ο ένας να μάθει το παιχνίδι του άλλου, την κίνησή του, τη σκέψη του. Με άλλα λόγια να συνεργαστεί. Σε δύο συνεχόμενους αγώνες, το ίδιο σκηνικό: ο Ριβάλντο εκτελεί το κόρνερ και ο Σέζαρ με κεφαλιά σκοράρει.

Ο Σέζαρ σε κάθε παιχνίδι αποδεικνύει πως είναι η ήρεμη δύναμη της άμυνας, που δίκαια στηρίζεται η ομάδα σε αυτόν. Γνωρίζει πάντα που να στηθεί, πως να μαρκάρει, πως να εμποδίσει τον αντίπαλο, να τον δυσκολέψει και να τον κατευθύνει εκεί που θέλει. Βλέπει το παιχνίδι. Και είναι ο αμυντικός που μένει στην άμυνα.

The name is……….Nikopolidis, Antonis Nikopolidis!! Ο άνθρωπος πραγματικά παρέχει συγουριά και σταθερότητα κάτω από τα δοκάρια. Απεσώβησε από πολλές επικίνδυνες καταστάσεις τον Ολυμπιακό. Ο Σέζαρ είναι ο αρχηγός της άμυνας, αλλά δυστυχώς λείπουν άλλοι δύο σαν κι αυτόν. Έτσι, ο Νικοπολίδης ολοκληρώνει.

Επιτέλους ευχαριστήθηκα πραγματικά κάλυψη της δεξιάς πλευράς του γηπέδου. Πάντα, παίζουμε (και εξακολουθούμε) από τα αριστερά. Ο Ζεβλάκοφ όμως, ήταν καταπληκτικό δεξί χαφ-εξτρέμ. Όταν ο Ολυμπιακός είχε την μπάλα, κινείτο στη δεξιά γραμμή του αράουτ, ενώ όταν είχε την μπάλα ο Ιωνικός, πλησίαζε μέχρι την άμυνα (πάντα δεξιά) παίζοντας man-to-man. Όταν κάναμε επίθεση, έβλεπα την αντίπαλη άμυνα να απλώνεται, αφού μοιραζόταν αριστερά, κέντρο, δεξιά. Έτσι είναι το σωστό, αν θέλουμε να έχουμε περισσότερα περιθώρια διάσπασης της αντίπαλης άμυνας. Μπράβο στον Ζεβλάκοφ. Ελπίζω ο προπονητής να τον βάζει να παίζει.

Ο Τζόρτζεβιτς άλλη μία φορά έδειχνε χαμένος μέσα στο γήπεδο.

Γιατί δεν παίζει ο Παππάς από την αρχή του αγώνα? Πώς θα ψηθεί? Με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό? Είναι ταχύτατος, μαχητικός, ρισκάρει και μπαίνει στις φάσεις, κινείται διαρκώς, υστερεί όμως λίγο στην τελική εκτέλεση της φάσης που δημιουργεί. Πρέπει λοιπόν να παίζει ολόκληρο τον αγώνα. Ούτως ή άλλως, οι περισσότερες ομάδες της Superleague, είναι επιπέδου Β Εθνικής. Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις άλλες ομάδες. Βάλτον να παίξει από την αρχή. Φαντάζεσαι τι αναστάτωση και συνεπώς διάσπαση θα προκαλεί στην αντίπαλη άμυνα με το τρέξιμό του, την ταχύτητά του, την μαμουνιά του?

Επίσης, μην πηγαίνετε όλοι επάνω στην μπάλα. Ο καθένας στη θέση του.

Μία καλή ομάδα, η οποία επί χρόνια έπαιζε ποδόσφαιρο άμυνας και κέντρου, για να εξοικειωθεί με το επιθετικό ποδόσφαιρο, θα περάσει καιρός. Να βοηθήσουμε λίγο και να δώσουμε χρόνο ή όχι και να προχωρήσουμε σε αλλαγές?